Salade van parelcouscous

Sindskort gaat Masha’s Jars niet enkel meer over ontbijt, nee, naast jars zijn er ook maaltijden te zien doorheen de dag! Ik kook namelijk heel graag en wil ook deze gerechtjes met jullie delen. Zeker nu ik er meer tijd in steek en meer ervaring opdoe.

Elk weekend werk ik in een restaurant (als serveerster, niet als kok helaas), waar ik van alles mag proeven en heerlijke ideeën kan opdoen. Deze salade is dan ook rechtstreeks afkomstig van de chefs van Piazza, inclusief geheim sausje! Perfect voor een frisse herfstdag: een lichte salade, maar toch lekker warme parelcouscous.

44715882_494244401083171_6289454875952545792_n

Het zalige aan parelcouscous is de grootte en de textuur. In tegenstelling tot gewone couscous, is deze geen papje, maar heeft eerder iets weg van pasta! Sommigen vinden het echter ‘te bubbelig’, dus eens proeven en zelf oordelen is de boodschap.

Ingrediënten (2 personen)

  • Parelcouscous – 2 zakjes/theekopjes
  • 1 Courgette
  • 1 Wortel
  • Olijven – handjevol per persoon
  • Cashews – handjevol per persoon
  • Granaatappelpitjes -handjevol voor 2
  • Wat olijfolie en Provençaalse kruiden

Voor de saus:

  • Griekse yoghurt
  • of  VEGAN cashewyoghurt of  Alpro natuur
  • Oosterse kruiden (zelf samen te stellen 😉 )
  • Sambal
  • Citroensap

Over de saus kan ik weinig bekend maken, gezien de chef er zelf graag mysterieus over doet en wij zelf hebben moeten experimenteren met kruiden tot we dicht bij perfectie kwamen! Het is dus mogelijk, maak er je beste variant van!

Wat ook mogelijk is, is dit gerecht volledig vegan maken simpelweg door de yoghurt te vervangen door een plantaardig alternatief. Smaakt exact hetzelfde!

44768105_410715362796464_8679814590919344128_n

How to make it?

  1. Kook de parelcouscous gaar (ongeveer 20min in de pan)
  2. Snijd de courgette en wortel in lange plakken van iets minder dan 0,5cm dik.
  3. Gril deze plakken op een (gril)pan, liefst met wat olijfolie en kruiden naar keuze. Ik gebruik graag Provençaalse, peper en zout.
  4. Gril ook de cashews even in een aparte, droge pan. Wil je minder afwas? Gril dan eerst de nootjes en daarna de groenten in dezelfde pan 🙂
  5. Doe de (plantaardige) yoghurt in een potje met alle kruiden en smaakmakers. Roer.
  6. Meng de gegrilde groentjes door de couscous, maar hou een paar grote mooie stukken apart voor de garnering.

Ziezo, meer vraagt dit gerechtje niet! Gebruik een diep bord (in een zwart bord is het keimooi!) en leg er om de beurt de parelcouscous met groentjes – olijven – cashews – saus in een zigzagbeweging erop – de grote plakken groenten erop gedrapeerd – eventueel de laatste cashews – de granaatappel ter afwerking

44758698_284209785533736_3340749618664177664_n

Zo ziet het eruit in de Piazza: soms komt er een zwart olijf bij kijken, gegrilde paprika en zongedroogde tomaat. Voel je vrij om je eigen variant te maken!

Vegan eten hoeft dus geen gras te zijn, zoals wel eens beweerd wordt. Met dit gerecht kan je alle kanten op qua groenten en kruiden die je lust, qua sfeer (serveer het in de zomer bijvoorbeeld koud, met wat muntblaadjes erin fijngehakt) en qua dieet. Het is een licht bordje dat je toch fantastisch vult! Een van mijn absolute favorieten!

Wil je het originele eens gaan eten?

Piazza Zoute – Albertplein te Knokke – en doe de groeten aan chef Lovsang en Soppa 😀

Advertisement

In je eentje op reis? Dat doe je zo!

Dag studenten, wereldreizigers, internationals en iedereen die de zogenaamde “wanderlust” te pakken heeft. Jullie hebben vast allemaal wel eens gespeeld met het idee alleen op reis te gaan. Ofwel heb je een bestemming voor ogen, maar is het moeilijk de perfecte reisgenoot te vinden, of je hebt vrienden in het buitenland die je wilt bezoeken, of je wilt er gewoon eens op uit. Dat had ik ook! Alle drie tegelijk. Daarom ben ik een weekje weg geweest naar Boston, New York en Cape Cod in de USA.

 

42692937_2226010187610367_5748794587321729024_n

Vijf jaar geleden ben ik met AFS op uitwisseling geweest naar Monterey, California. Een jaartje in een High School aan de Amerikaanse West Coast heeft me heel wat vrienden opgeleverd, waarvan een groot deel was gaan studeren in het Oosten, met name Boston, New York en omstreken. Naast het feit dat die steden zeker nog op mijn to-do lijst stonden , wou ik heel graag ook mijn vrienden terugzien voor de eerste keer. Ieder van hen reageerde enthousiast op mijn komst en was klaar mij op te vangen. Zo heb ik 4 dagen in Boston gelogeerd, 3 dagen in New York en 1 dag in Cape Cod. Omdat mijn vrienden zelf les hadden, moesten werken of studeren, was ik vaak alleen op stap. En dat heeft me tot serieuze inzichten gebracht! In dit blogbericht geef ik een aantal tips&tricks over het reizen in je eentje. Heb je iets aan te vullen? Reageer hieronder gerust!

  1. TIP #1: Doe je research
  2. TIP #2: Laat je leiden door locals
  3. TIP #3: Wandel
  4. TIP #4: Travel light
  5. TIP #5: Spreek aan & maak je aanspreekbaar
  6. TIP #6: Unplug (geen data, enkel wifi)

 

Tip #1: Doe je research

Voor je vertrekt, moet je natuurlijk weten wat je absoluut wilt zien en doen. Ik plan zelf mijn reizen minimaal, maar iets van idee hebben is een must. Je wilt niet thuiskomen en beseffen dat je de Eiffeltoren bent vergeten te bezoeken!

Tripadvisor en Google Maps zijn mijn go-to apps. Sinds kort kan je via Maps ook evenementen vinden en zien wat er in de buurt te doen is! Maar het liefst sla ik plaatsen op, door er een “Hier wil ik heen” vlaggetje op te zetten. Om geen verwarring te brengen, sla ik leuke foodspots op in een nieuwe lijst met een ander kleur vlag, wat je dus kan doen voor eender welke categorie je maar wilt.

Hoe ga ik te werk? Ik google lijstjes: What to do in Boston? Where to eat in Boston? Most instagrammed places in Boston, en zo voort. Je zoekt zelf maar wat voor plaats je wil zien en je vindt sowieso wel een aantal hidden gems! Vervolgens bekijk ik de reviews van die plaatsen voor ik er een vlag op zet. Minder dan 3.5/5? Not worth it. Als ik weinig tijd heb in een bepaalde stad/streek, dan stijgt de drempel naar 4/5.

Ook Tripadvisor werkt op die manier. Ik maak “een nieuwe reis” aan en begin te zoeken naar toeristische plaatsen, restaurants en musea die passen bij mijn budget (laat die €€€ maar zitten ze). Daar kun je meer gedetailleerde reviews vinden en eventueel aanraders om er te doen of te bestellen.

Ik had ook aan een vriendin gevraagd die daar woont, waar ik moet gaan eten in Boston. Dat lijstje heb ik echter niet meer bovengehaald omdat de stad zo al heel veel te bieden had. Bij het wandelen op mijn eerste dag, was ik al honderden foodspots tegengekomen die ik absoluut moest doen! Bij deze ook mijn eerste grote voordeel van alleen reizen:

VOORDEEL: Je eet precies waar je wil, wanneer je wil. Ik ben nogal een foodie en heb graag gezond eten in een hippe bar met een mooi interieur. Ik ben daar nu eenmaal kieskeurig over. Met een vriend(in) erbij, zou ik proberen snel iets te zoeken om te eten en geen tijd verspillen door menu’s te lezen en even verder te kijken. Als ik alleen ben, doe ik dat wel. Dan heb ik in 90% van de gevallen geen spijt van mijn keuze, wat voor mij best belangrijk is!

42705700_745142315824353_2567904879775318016_n

Echter, wanneer ik met een vriend(in) ging eten, liet ik hen kiezen en de beste plekjes van hun buurt aan me tonen. Bovendien hebben zij mij steeds getrakteerd in hun favo spots! Zo lief!

Zo gaan we naadloos over naar de tweede tip:

TIP #2: Laat je leiden door locals

Ondanks mijn kieskeurigheid en eigenwijsheid, werd ik telkens aangenaam verrast door mijn vrienden. Zo heeft Wouter mij aangeraden de Quincy Market te bezoeken, waar ik 3x ben teruggeweest voor de heerlijke sfeer. Hij heeft mij meegepakt naar de Harvard Faculty Club en naar een interessante lezing door een prof op Harvard (met gratis eten!).

Toen Audrey vroeg waar ik wilde eten, stelde ik een saladebar voor, maar zij had een beter idee. Veel beter. We aten Mexicaans in een pub/resto in de studentenbuurt met live entertainment en massaal veel volk. Die enchiladas ga ik lang onthouden! Die avond organiseerde Audrey een wine&cheese night, wat al snel uitliep tot een Dorm Party in een van de ‘houses’ in Harvard. Had ik nooit meegemaakt zonder haar te volgen!

 

Als laatste voorbeeld, stelde Megan voor om in Chelsea af te spreken en niet Midtown NY. Ik dacht bah, een of andere buitenbuurt. Ik heb fout gedacht. Het bleek de hipste sustainable trendy buurt te zijn met overal planten, bloemen en hipsters. I loved it.

VOORDEEL: Onderweg zie je alles wat je zelf maar wilt. Met Maps kun je een route uitstippelen waarbij je passeert aan alle plekjes waar je een vlag op hebt gezet. En toch zie je onverwachte dingen die worden voorgesteld door locals, als je afspreekt met vrienden. Het is de perfecte combinatie tussen ontdekken en zeker zijn van een good time.

 

TIP #3: Wandel

Zoals in het voordeel hierboven al gezegd is, kan wandelen ervoor zorgen dat je in 1 klap al je favo plekjes ziet. Het verbrandt ook heel wat calorieën, wat nodig is als je zoals ik 5 keer per dag wilt eten om alles geproefd te hebben. Be prepared for surprise meals, je weet nooit waar en wanneer je plots eten krijgt waar je niet op had gerekend. Daarnaast zie je ook buurten waar je niet per se naartoe wilt, maar die je wel moet passeren. Ik heb het niet over gevaarlijke buurten, vermijd die maar. Wat ik wel bedoel, is dat ik verliefd ben geworden op downtown New York door van op Times Square naar de Brooklyn Bridge te wandelen. Sommige straten waren rotzooi, maar andere zaten vol gezellige boetiekjes of Italiaanse restaurantjes. Ik passeerde zo ook Chinatown, waar een heus straatfestival bezig was met streetfood en muziek! Daar zag ik in een van de standjes een stuk NY Cheesecake staan en besefte dat ik daar nooit aan had gedacht. Als je in New York bent, moét je toch cheesecake proeven? En ja hoor, die was op zijn best in The City!

Na een hele dag te wandelen, ben je ook best uitgeput. Dat geeft je een gevoel van voldoening én het helpt je makkelijker in slaap vallen, ondanks het tijdverschil. Het moet natuurlijk wel ergens je ding zijn, maar ik vond er alvast heel wat voordelen aan vasthangen! PS: de subway is best duur in die grootsteden, dat heb me dan ook mooi bespaard.

 

TIP #4: Travel light

Als je het soort trip doet als ik en van plan bent veel te wandelen, dan is het wel zo handig om geen valies mee te nemen, maar een tas. Voor 8 dagen had ik enkel maar een tas en een klein rugzakje mee.

VOORDEEL: Je hoeft geen bagage in te checken, wat zowel tijd bespaart op het vliegveld als geld bij de boeking!

Hoe ga je best tewerk voor het zo compact mogelijk inpakken van een week aan kledij en spullen? Ik ben begonnen met een aantal kleuren uit te kiezen. Momenteel ben ik een grote fan van mosterdgeel, vooral in combinatie met zwart. Ook wit heb ik liggen, dus die 3 kleuren heb ik eruit gepikt en een aantal outfits samengesteld. Om het helemaal crazy te maken, ben ik op een blaadje alle mogelijke combinaties beginnen tekenen om er een beter zicht op te hebben. Met 1 broek en rokje, 2 kleedjes, 1 t-shirt, 1 hemd, 1 trui en 2 jasjes, had ik tientallen outfits die ook nog eens allemaal bij elkaar pasten!

Aangezien mijn bagage volledig carry-on was, mocht ik niet veel vloeistoffen meenemen. Ik had zo’n minishampoo en –conditioner mee uit een hotel, een kleine tube tandpasta van bij de tandarts en natuurlijk een 100ml flesje lenzenvloeistof. Het hoefde voor mij allemaal niet zo luxueus te zijn, dus ik had ook enkel een mini eyeliner en 1 mascara mee. Mocht je graag je make-up wat uitgebreider doen, zoek gewoon op waar je dichtstbijzijnde Sephora is 😉 (I tried and approved!)

Op mijn eerste dag in Boston kwam ik rond 15u aan en moest ik pas tegen 20u op mijn eerste slaapplaats zijn. Dus ik heb 5u lang gewandeld door de stad met al mijn bagage. 20km afgelegd met een extra gewicht van 8kg. Met een grotere tas was dat niet gelukt en met een valies of trolley zou ik gewoon gek gekomen zijn van het geluid van de wieltjes over de straatstenen. Ondanks het zware gewicht van mijn tas, was ik ontzettend blij dat ik maar 1 ding mee had om echt voor te zorgen.

 

TIP #5: Spreek aan & maak je aanspreekbaar

Ik ben altijd al bang geweest om alleen te zijn. Ik voel me heel snel eenzaam en heb gewoon constant mensen rond me nodig. Wat ik uit deze reis heb geleerd, is dat ik niet per se ‘mijn’ mensen nodig heb, maar dat ik me prima voel als eenzaat tussen de miljoenenmassa rond mij in New York. Steek mij gewoon niet in een afgelegen natuurgebied of ik kom gek.

Tijdens deze trip heb ik me nooit alleen gevoeld, terwijl ik het merendeel van de dagen wel in mijn eentje op stap was. Ik keek rond, bestudeerde het gedrag van mensen rond me en hield me bezig met foto’s trekken. Ik behield contact met het thuisfront door mijn Instagram story vol te zetten met kiekjes en grappige vondsten. Sorry voor de spam, guys. Maar zo hield ik wel mijn nood aan aandacht op peil, om het zo te zeggen. Af en toe een reactie van een oude bekende kan serieus deugd doen!

Aangezien ik zo graag foto’s trek, wou ik er natuurlijk ook een paar van mezelf, wat ik moest vragen aan toevallige voorbijgangers. Het maakte me echt blij te zien hoe enthousiast anderen zijn om een goeie foto van je te trekken. Die staken er even veel moeite in als ik zou doen voor mijn beste vrienden! Ik stelde telkens ook voor om ook van hen een foto te trekken. #photoforphoto

Op die manier heb ik heel wat mensen ontmoet. Oké, Amerika is misschien wel een uitzonderlijk sociaal land, maar het was geweldig. Een heel instagram-minded jongen heeft keileuke foto’s van mij getrokken bij zonsondergang, twee meisjes op doorreis deden een legit photoshoot met mij (en omgekeerd!) aan de Boston Pier, en een man aan de Flatiron ging op zijn knieën voor het perfecte shot.

airbrush_20180925181911

 

Nog een manier om mensen te ontmoeten, is er “aanspreekbaar” uitzien. Ik heb een felgeel kleedje dat gewoon pret uitstraalt en daarmee heel veel mensen (blijkbaar) doet kijken. In de Bostonse subway zei een meisje voor heel de wagon “Omg I LOVE your dress!”. Daarop zei de vrouw naast mij dat ze exact hetzelfde aan het denken was en een man verderop was actief mee aan het knikken. De rit eindigde een paar haltes te ver en met een keileuk gesprek met de 3 strangers! Ook mijn opvallende gestreepte broek heeft interessante ontmoetingen opgeleverd. Ik kreeg in New York een “Hey nice pants!” van een vriendelijke zwerver en van een warrige filmmaker op een trapje aan het Union Square park. Een groepje Chinezen heeft die ochtend actief foto’s van mij staan trekken op hun eigen camera’s, zonder dat ik erom vroeg.

Kortom: spreek met mensen! Vraag de weg, vraag naar hun lievelingsrestaurant, vraag om een foto. Ze doen niet liever dan je verder helpen! Vooral in Amerika.

 

TIP #6: Unplug

De avond voor mijn vertrek panikeerde ik ineens toen ik besefte dat ik niemand van mijn vrienden zou kunnen bereiken zonder Amerikaanse simkaard. Na allerlei opties te overwegen, heb ik dan toch maar gekozen om puur op wifi te vertrouwen. Er gingen vast wel Starbucksen zijn in elke straat met goeie wifi. En gelijk had ik! Ik ging een hele dag door zonder verbinding, behalve als ik toevallig ergens passeerde en connecteerde aan de wifi. Dan stuurde ik snel iets naar mijn gastheer of –vrouw en ging ik gewoon weer door. Al mijn aandacht ging naar het beleven van de stad in real life. Ik keek zo veel mogelijk rond, trok foto’s en probeerde alles gezien te hebben.

Af en toe laste ik een internetmomentje in. Dat was bijvoorbeeld tijdens lunch: ik zocht een leuke foodspot op in de buurt en checkte of daar wifi was. Zo heb ik bij Sweetgreen een uur lang aan mijn  heerlijke (gigantische) salade gegeten en intussen wat foto’s bewerkt en gepost. Ik heb met mijn Chipotle bowl lekker in het zonnetje gezeten op het Faneuil plein waar de typische WicketWifi heerste en wat gechat met vrienden thuis die zich afvroegen of ik nu op erasmus was op Harvard. Zo van die momentjes heb ik persoonlijk af en toe nodig. Dan voel ik me niet alleen, doe ik wat met mijn foto’s en geniet ik van een beetje rust tussen mijn 20km/dag.

New York was verrassend genoeg moeilijker qua wifi in de stad. Maar niets doet meer deugd dan te unpluggen wanneer je in de zon zit in een mooi parkje tussen reusachtige wolkenkrabbers. Dan voel je je echt even zelfstandig op avontuur aan de andere kant van de wereld! Een aanrader.

42875587_341396976605628_832235357679386624_n

Ziezo, tot daar mijn grootste tips voor het reizen in je eentje. Ik heb hierboven al een aantal voordelen opgenoemd, maar nog kort enkele zaken die alleen reizen leuker maken dan met twee!

  • Je wandelt je eigen tempo, hoeft niet mee te slakken of in sneltempo je korte beentjes vooruit te stuwen
  • Je neemt foto’s waar en hoeveel je wilt, hoeft geen rekening te houden met wat een ander van je zou denken
  • Je ziet wat je zelf wilt én wat getest en bewezen is als je naast je eigen zin, ook nog de tips van je vrienden of van mensen in winkels/op straat volgt
  • Er gewoon ‘zijn’ is genoeg, je hoeft niet per se iets te ‘doen’ zoals iets te drinken bestellen en praten
  • In het geval van praten, gebeurt dat vooral met locals die je interessante weetjes kunnen vertellen in plaats van oude roddels uit het thuisfront
  • Goedkoop en verrijkend (logeren bij vrienden, geen terrasjes hoeven doen, wandelen ipv metro nemen, niet eten als je geen honger hebt, gratis eten meepikken op conferenties waar je vrienden je naartoe meenemen)
  • Je krijgt af en toe wel een uitzondering, want je bent toch maar 1 persoon: de bar zit vol, maar ze maken voor jou wel een plekje, de tour guide is al begonnen maar je mag toch nog mee, je hebt net niet genoeg geld mee om je burger te betalen dus ze geven hem gewoon gratis

 

Ik heb duidelijk enkel lovende woorden! Dat zou misschien lichtjes anders zijn als het weer niet zo was meegevallen, als ik veel langer was gebleven, of als ik pijn zou hebben gekregen aan mijn voeten van zo veel te wandelen. (Reebok is my saving angel!) Maar al bij al is mijn boodschap: Ga gewoon! Ga dat land bezoeken, ga even naar de zon als je daar zin in hebt, ga die vrienden van 5 jaar geleden bezoeken, die zijn je niet vergeten. Go Go Go!